‘’ Θα παγώσουμε, θα πεσει κατακορυφα η θερμοκρασια, θα σκεπαστει με χιονια η Αττικη ‘’, ελεγε ο εκφωνητής των ειδήσεων, ‘’θα νιώσουμε πολύ κρύο’’ έλεγε κι ο συνάδελφος στη δουλειά. Και να που τώρα , όπως περπατούσα στο δρόμο σκεφτόμουν ‘’ σιγά το κρυο πια, ανοήτες υποσχέσεις ‘’ , όπως αυτά τα ανεκπλήρωτα ‘’θα’’ που από παιδι σου δημιουργούν την αισθηση μιας ζωης γεματης και που οσο δεν τα βλεπεις να ανθιζουν μεσα στη ζωη σου χανεις την αισθηση της χαρας ή μαλλον σου τη βρωμιζουν  – ‘’θα μ’αγαπας ; θα μου πεις την αληθεια ; θα παμε εκδρομη ; – παντοτε αγαπουσα τα αμεσα ‘’θα ‘’ – ‘’θα με παρεις αγκαλια ; θα μου ζεστανεις το φαγητο ; θα παιξουμε ένα παιχνιδι; – υποσχεσεις μικρες που κερδιζουν μια αληθεια γιατι γινονται πραξη.

Πάντοτε σκεφτομουν πως ο χρονος μπορει ν’αλλαξει τα παντα , είναι το πολυτιμο δωρο που χαριζεις και σου χαριζεται και πως η ζωη με ολες της τις πλευρες μπορει να σου φερει καινουρια κλαδια και φτερα που πανω της θα καρπισεις και θα βρεθεις σε μερη που τα ματια σου θα τα ζαλιζει ένα φως εκτυφλωτικο. Αλλα ποσο ευθυγραμμα κυλαει ο χρονος και ποσες στιγμες αισθανεσαι ότι περπατας σε ένα διαδρομο κυλιομενο που φερνει τη ζωη πισω –μπρος?

Όπως προχτες που στο δρομο περπατωντας μεσα σε μια στιγμη χαρας και ευτυχιας πρωτογνωρης για την ολοτητα των συναισθηματων μου και μεσα σε ατμοσφαιρα κρυα αισθανθηκα το χρονο ξαφνικα να παγωνει, σαν να βλεπω την εικονα και να χανω το καδρο, σαν να φευγει η αισθηση από την αντιληψη, σαν να σταλαζει μεσα μου ολη αυτή η βαρια αισθηση του χρονου που μου παγωνε το αισθημα και με εκανε να χωνομαι πιο βαθια στον εαυτο μου. Η εικονα μιας πτωσης. Χωρις να φοβασαι. Όχι γιατι ξερεις ότι καποιος θα σε σωσει , αλλα γιατι εχεις δει πολλες φορες τον εαυτο σου να πεφτει και να κειτεται στο δρομο, όχι γιατι φοβασαι το τελος, αλλα γιατι εχεις βρεθει στο τελος. Μιας εικονας που σκεφτεσαι πως οσο η ζωη κι αν σε πηγαινει μπροστα αυτή θα επανερχεται και θα σε γεμιζει θραυσματα , θα επανερχεται και θα επανερχεται και θα σε κραταει δεσμιο με έναν κοσμο που δεν μπορεσε μεσα του να σε χωρεσει.

Κι αυτό το ‘’θα ‘’ φοβηθηκα περισσοτερο.

Advertisement