»Εξετάσεις περιόδου Μαΐου – Ιουνίου 2012»

Κενό. Το κεφάλι μου είναι κενό. Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου.

Ένας γατούλης περνάει από την άδεια αυλή. Κοιτάει πίσω σε κάθε θόρυβο. Είναι ωραίος.

Πηδάει και μπαίνει μέσα στη γούρνα με τις βρύσες που στάζουν. Σουλατσάρει. Πίνει. Βγαίνει και ξαναδιασχίζει αργά την αυλή. Είναι ωραίος.

Ένας γατούλης κοιμάται όποτε νυστάζει. Είναι ωραίος.

Όλα τα παιδιά μάλλον θα ήθελαν να πάνε να βουτήξουν μέσα στη γούρνα με τις βρύσες. Φαντάζομαι ότι και οι καθηγητές το ίδιο θα ήθελαν. Και η διευθύντρια. Ζωγραφιά.

Είναι πόλλες φορές που η εκπαίδευση μου φαίνεται εντελώς άχρηστη. Σίγουρα ο γατούλης είναι ευτυχισμένος. Δεν έχει ελπίδες. Δεν έχει φόβους. Καζαντζάκη σε κατάλαβα πολύ μεγάλος. Ο άνθρωπος πρέπει να πεθάνει για να το νιώσει αυτό;

Κι όμως είναι φορές που όταν μαθαίνεις κάτι, νιώθεις ευτυχία. Κι όταν το μαθαίνεις σε κάποιον, πάλι ευτυχία νιώθεις. Πολλή.

Ο άνθρωπος μορφώνεται. Δεν είναι ζωάκι. Και νιώθει ανώτερος από τα ζωάκια. Είναι;

——————–

——————-

——————-

Nιώθω ευτυχία. Καλούτσικο βγήκε.

Και αμέσως ………  θα του αρέσει; Ελπίδα. Φόβος.

 

 

(Προς αδέσποτο σκύλο,  από κεραμιδόγατο, 6 Ιουνίου 2012)

Advertisement